​​​​​​​Periodontologia w DCIS

Paradontoza jest chorobą tkanek przyzębia. Powstaje w wyniku długotrwałego procesu zapalnego wywołanego przez drobnoustroje chorobotwórcze, gromadzące się w miejscu zetknięcia się dziąseł i zęba. Namnażające się mikroorganizmy prowadzą do zniszczenia struktur utrzymujących ząb w zębodole i zęby ulegają rozchwianiu. 
Nie zawsze możemy określić przyczyny występowania choroby. Najczęstszymi czynnikami wywołującymi schorzenie jest brak dostatecznej higieny jamy ustnej, zmniejszenie odporności immunologicznej organizmu, czynniki dziedziczne, długotrwały stres oraz palenie tytoniu. 
Bezpośrednią i pierwotną przyczyną rozwoju paradontozy jest tworząca się płytka bakteryjna, pojawiająca się w wyniku zaniedbań codziennej higieny jamy ustnej. Nieregularne i nieprawidłowe czyszczenie zębów prowadzi do powstawania na powierzchni zęba nowej twardej struktury tzw. kamienia nazębnego. Stanowi on doskonałą powierzchnię do dalszego namnażania się bakterii. Kamień nazębny kaleczy i uszkadza dziąsła, rozpoczynając ich stan zapalny zwany zapaleniem dziąseł (gingivitis). Objawia się to zaczerwienieniem, obrzękiem i łatwym krwawieniem dziąseł, nawet przy szczotkowaniu. 
Objawy paradontozy:
Rzadko udaje się zaobserwować początek choroby dziąseł, ponieważ początkowe objawy - takie jak zaczerwienienie, niewielkie krwawienia podczas szczotkowania czy nitkowania zębów, nieprzyjemny zapach z ust, kamień nazębny - nie prowadzą do zaniepokojenia pacjenta. Zauważamy najczęściej skutki zaawansowanego procesu zapalnego - zwiększona ruchomość zębów, odsłonięte powierzchnie korzeni na skutek zaniku kości i dziąsła wokół zębów. Najważniejsze jest jak najwcześniejsze wykrycie problemu, które pomożna wyleczyć skutecznie i bez konieczności sięgania po uciążliwe dla pacjentów zabiegi chirurgiczne. 
Nieleczony, długotrwały stan zapalny dziąseł, powstały w wyniku działania bakterii i ich toksyn, prowadzi do osłabienia włókien łącznotkankowych, które łączą ząb z kością. Manifestuje się to obniżeniem dziąseł oraz tworzeniem kieszonek dziąsłowych. Z kolei zniszczenie przyczepu łącznotkankowego zapoczątkowuje proces rozchwiania zębów oraz samoistnego wypadania pojedynczych lub kilku zębów. 
Leczenie paradontozy jest długotrwałe i wymaga systematyczności ze strony pacjenta. Terapia polega na wprowadzeniu odpowiedniego reżimu higienicznego, usunięciu złogów nazębnych, zabiegach chirurgicznych na przyzębiu (kiretaż, gingiwoplastyka), szynowaniu lub zblokowaniu zębów i farmakoterapii. Obecnie możliwości leczenia chorób przyzębia, przebiegających ze zniszczeniem tkanki kostnej wyrostka zębodołowego, są o wiele większe niż niegdyś, głównie ze względu na możliwości, jakie niosą ze sobą techniki sterowanej regeneracji tkanek. 
Materiały kościozastępcze, granulaty kości zwierzęcej, matryce białek szkliwa, białka morfogenetyczne, ekstrakty płytkowe, membrany syntetyczne i kolagenowe to efekt postępu technologicznego, który umożliwia nam częściową odbudowę utraconych tkanek. 
Sterylizacja kieszonek dziąsłowych laserem Nd:YAG to minimalnie inwazyjny i całkowicie bezbolesny zabieg pozwalający opanować stan zapalny przyzębia. Leczenie chorób przyzębia wspomagane jest biostymulacja laserową oraz ozonoterapią.