Impantologia w DCIS

Implanty, czyli inaczej mówiąc wszczepy w stomatologii są one elementami zastępujący korzeń własnego zęba, pozwalają uzupełnić brakujące zęby bez uszkodzenia zębów sąsiednich (szlifowania ). Oznacza to, że za  pomocą implantu można stworzyć nowy ząb w miejscu, gdzie go brakuje. Poza odbudową jednego zęba, czyli założeniem jednej korony, można odbudowywać także całe grupy zębów i wykonywać mosty, uzupełniając w ten sposób brak nawet wszystkich zębów.

Implanty są wykonanymi z tytanu śrubami (99,75% tytanu, 0,05% żelazo, 0,1% tlen i śladowe ilości azotu, węgla i wodoru) , mają one kształt podobny do korzenia zęba. Przypominają wyglądem niewielką śrubkę o średnicy ok. 3 – 6 mm i długości od 5 do 21 mm, “pustą” w środku, a nagwintowaną również od wewnątrz. Ów wewnętrzny gwint służy do umocowania protetyki.
Powierzchnia takiej śruby jest specjalnie przygotowana (piaskowana , trawiona, pokrywana specjalnymi substancjami) dzięki czemu proces osseointegracji (czyli zrostu z kością) przebiega szybciej i jest trwalszy.Implanty wprowadzone chirurgicznie w kość wyrostka zębodołowego, pozwalają na wykonanie stałego uzupełnienia protetycznego – korony, mostu bądź pełnej rekonstrukcji zgryzu w przypadkach, kiedy nie mamy już ani jednego własnego zęba. 
Tytan jest jednym z niewielu materiałow posiadającym zdolność osseointegracji czyli trwałego zrostu z tkanką kostną pod obciążeniem, jakim jest uzupełnienie protetyczne. Zrost tytanu z kością możliwy jest dzięki tworzeniu się na tlenkowej powierzchni tytanu normalnych reakcji gojenia tkanki kostnej, takich samych, jakie zachodziłyby w warunkach fizjologicznych, gdyby implantu nie było. Jest to jedyny jak dotąd wykryty pierwiastek, który łączy w sobie dwie istotne z punktu widzenia zastosowania cechy:

1. Jest doskonale tolerowany przez organizm, który nie traktuje elementów tytanowych jako “ciała obce”,

2. Jest na tyle wytrzymały, żeby znieść obciążenia takie, jakim podlegają korzenie naturalnych zębów.

W środku implantu znajduje się gwint wewnętrzny, który służy do połączenia z łącznikiem. Łącznik wystaje już do jamy ustnej, powyżej poziomu dziąsła. Na nim właśnie zostanie wykonana odbudowa protetyczna (korona lub zamocowanie protezy).
W zależności od miejsca założenia implantu i kąta jego nachylenia stosuje się różne rodzaje łączników. Zawsze powinno się dobrać taki, który zapewni jak najbardziej funkcjonalną i estetyczną odbudowę brakujących zębów.